И така ви викум проблеми су лаптопут и си размисљавум така и си викум абе тие пералните уд на Тито времто јајги уште перат, а вие ноавте са расипават, пеглите уд на Тито времто уште пегљат, шпоретите уд на Тито времто уште прават манџи...и шо заклучих уд цело воа...ТИТО...да беее Тито, как не ми текна порано и одман и са јавувум на Јованка, тогаш жива беше уште и и викум Јованке има ли уд тие лаптоповите на Тито шо беа на времто да ми дадиш един. И она вике ми сигурно има некуј ела ке видме. И така направих, право дека Јованка. И коа одех дека неа искара една гулема кутија со прашина цела, ја отвори и уд неа искара един железин лаптоп. Ја вике воа е. И јас гу дунах малко и са појави една плочка на неа пишуавше „Раде Кончар“. Еј викум мама му да ебам, е воа е квалитет. Едно време глеам Јованка носе един г’лб и ми гу даве и вике ја и воа оде су лаптопут. Шо лафиш ма и викум шо ке ми е воа г’лб на мене. Воа е месинџер вике, на времто Тито и Сталин си пушќаа пораки така вике. Абе пушти го нека лете и викум не ми требе на мене и гу пуштиме. Тоа па как гу пуштиме право на дека Русија фати изгледе пу навика. И арно го земах јас лаптопут дома, су него и един агрегат на нафта земах оти немало тогаш батерии де и коа си работах на него дома случајно најдех карта на Југославија.Се арно ама на таа картата ја немше Македонија мама му да а ебам, ама си викум сигурно забравил да а кладе другар Тито, ништо страшно...
Henry Chinaski
No comments:
Post a Comment