Сеа седеме су Моби пијаме кафе, интересно човече да му ебум, само лошо некак а праве фризурта ама ок е. Испијаме по едно кафе, после по една водка пијаме и едно време пушќат песна уд Моби там ву тоа кафичут дек шо седахме и мене ми дојде незгодно некак ама воа ми вике не се замари човече, пушти го мозокут слободно, клади се на стенд бај и почни да возиш... ај да а ебум мама му си викум, дек да возум па сеа, а воа па чудно некак са смее... И ми вике после пак, абе тоа е тоа шо се замариш толко, направи сума сумарум на неколко големи артисти, ја на пример Хендрикс, Морисон, Вуди Ален и ќе видиш оти тоа е тоа.
И јас пак така збунан малко са напијавум една г’лтка водка и пробувум да се закачум на муабетут и слушум песната уште са умум шо значи тоа, тоа е тоа...
И едно време ми вике, абе пиј кафе, слуши музика, осети го ветарут на тебе и остави нека те возе... мама му да а ебам, чудно човече воа...
No comments:
Post a Comment