When The Leafage Are Fаlling Down

              Си седум така на една уд многуте плажи ву Дојран, 7 сабајле беше, апсолутна тишина, езерто мирно, бродаве нема, сонцето така едвај да е излезено, свете некак пригушено и имах чувство кути да е цело езеро мое. Малко понанки загледах един чувек как лове риби. Одман гу познајах, Џони Деп. И така одум накај него и му викум  ,, дек си бе чувек  шо праиш тука ,, . Абе вике вчера дујдех тука пу работа нешто ама ного е чудно бе тука вике. Зашо бе чудно јас гу питум. Абе вике излевум вчера накај 8 вечер да напраам муабет су некуј тука ама жив чувек нема бе, никуј не најдех. Хе, са смеам јас, ми дека најде ти баш ву 8 да излезиш бе му викум, ми тогаш лисјата паѓаат бе. Как бе може да паѓат лисјата тогаш ми вике он зачудан и дудека да му објаснум јас как паѓат лисјата ву 8 скапаме упм муабет. И едно време ми вике, еми баш затоа сум јас тука бе, за филм. каков филм бе му викум јас, шо лафиш. Сакум да на правум филмски фестивал тука ву Дојран ми вике, ного убаво место, ептен одговаре, така дискретно е кути шо сакум јас, има некоја чудна необјаснива енергија, интересно малечко езерце, ептен е ОК. Е се арно вике ама ке требе да се отворе некое ресторанче, да се направе нешто интересно на плаажте и такви некои слични работи. Ехее, са смеам пак јас, абе не заебави ќе им отвориш работа на љуегто тука, нема шанси таа работа, какво ресторанче, какви плажи, каков филмски фестивал. Абе вике ке дојдат познати љуѓе, ке се заврте бизнис и слично шо се однесаве за вас тука ву Дојран, а мене ке ми се остваре идеата и сите среќни. Абе, не биве му викум каква идеа сакиш ти тука, гледиш дека тука се одмаре, шо сега си запнал за тоа филмски фестивал, заеби ај дудека не чујал некуј друг има на клоци да летиш уд тука, ај тери му викум...